Eerste indrukken
Door: Roeland
04 Oktober 2004 | Nederland, Utrecht
Nou. Daar ben ik dan. In eerste instantie was ik van plan om mijn eerste indrukken op te gaan schrijven, maar het zijn er na drie dagen al zo verschrikkelijk veel dat ik mij ga beperken tot een paar.
Ik kan de eerste drie dagen in Brazilië kort samenvatten: het is allemaal heel veel meer anders en heel veel meer ongelooflijk dan ik vantevoren had gedacht. Dit gaat gepaard met wat wisselende stemmingen.
Zo was mijn aankomst in Rio de Janeiro er eentje uit het boekje. Mijn rit met de taxi van het vliegveld naar het hotel bracht mij langs klein-Brazilië: talloze krottenwijken op heuvels (macaber om te zeggen, maar omdat ze zo duidelijk zichtbaar waren leken het toeristische trekpleisters), heel veel voetbalveldjes met Ronaldinho´s op blote voeten en ten slotte het businnes center: heel veel hoge kantoorflats; Tot nu toe dacht ik dat die uitdrukking alleen voor literatuur was verzonnen, maar de tranen sprongen mij nu letterlijk in de ogen bij zo een binnenkomst. Ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest van wat ik zag.
Na een busreis van 26 uur waar ik ook zo een dag of twee kan vertellen maar wat ik hier helaas niet kan doen, belandde ik in Salvador. Daar kwam ik er achter dat ik het adres van mijn gastgezin niet bij me had, waar ik uiteraard flink van baalde. Ik besloot een taxi te nemen naar een hostel in de pelourinho. Ik was uiteraard doodmoe en had weinig gegeten, maar ik besloot nog even te gaan wandelen in het centrum. Daar kwam ik erachter wat het betekent als je als westerling met een Lonely Planet en een kaart van de stad door de binnenstad in een derde wereldland gaat dwalen. Ik ontmoette binnen de kortste keren zwervers, bedelaars en de armsten waren mijn beste vriend. Aan de rand van de pelourinho werd mij te verstaan gegeven dat het hier gevaarlijk werd door een man met Aids en zijn vriend, dus zo werk ik weer langzaam teruggedrongen tot het hostel. Uiteindelijk werd ik hier opgevangen door mijn vriend met het glazen oog en eindigde ik terug in het hostel. Op dat moment voelde ik mij toch iets minder vrolijk en begon ik mij af te vragen wat ik eigenlijk van plan was te gaan doen hier.
Enfin. Tot nu toe is alles nog goed afgelopen. Ik heb vanochtend mijn eerste les gehad en zit veilig in het gastgezin. Hier vertel ik de volgende keer meer over, want eilacie is het hier wat druk en er is maar een computer.
Ik vind het in ieder geval bijzonder leuk van jullie te horen hoe het in Nederland gaat!
De groeten van
Roeland
Ik kan de eerste drie dagen in Brazilië kort samenvatten: het is allemaal heel veel meer anders en heel veel meer ongelooflijk dan ik vantevoren had gedacht. Dit gaat gepaard met wat wisselende stemmingen.
Zo was mijn aankomst in Rio de Janeiro er eentje uit het boekje. Mijn rit met de taxi van het vliegveld naar het hotel bracht mij langs klein-Brazilië: talloze krottenwijken op heuvels (macaber om te zeggen, maar omdat ze zo duidelijk zichtbaar waren leken het toeristische trekpleisters), heel veel voetbalveldjes met Ronaldinho´s op blote voeten en ten slotte het businnes center: heel veel hoge kantoorflats; Tot nu toe dacht ik dat die uitdrukking alleen voor literatuur was verzonnen, maar de tranen sprongen mij nu letterlijk in de ogen bij zo een binnenkomst. Ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest van wat ik zag.
Na een busreis van 26 uur waar ik ook zo een dag of twee kan vertellen maar wat ik hier helaas niet kan doen, belandde ik in Salvador. Daar kwam ik er achter dat ik het adres van mijn gastgezin niet bij me had, waar ik uiteraard flink van baalde. Ik besloot een taxi te nemen naar een hostel in de pelourinho. Ik was uiteraard doodmoe en had weinig gegeten, maar ik besloot nog even te gaan wandelen in het centrum. Daar kwam ik erachter wat het betekent als je als westerling met een Lonely Planet en een kaart van de stad door de binnenstad in een derde wereldland gaat dwalen. Ik ontmoette binnen de kortste keren zwervers, bedelaars en de armsten waren mijn beste vriend. Aan de rand van de pelourinho werd mij te verstaan gegeven dat het hier gevaarlijk werd door een man met Aids en zijn vriend, dus zo werk ik weer langzaam teruggedrongen tot het hostel. Uiteindelijk werd ik hier opgevangen door mijn vriend met het glazen oog en eindigde ik terug in het hostel. Op dat moment voelde ik mij toch iets minder vrolijk en begon ik mij af te vragen wat ik eigenlijk van plan was te gaan doen hier.
Enfin. Tot nu toe is alles nog goed afgelopen. Ik heb vanochtend mijn eerste les gehad en zit veilig in het gastgezin. Hier vertel ik de volgende keer meer over, want eilacie is het hier wat druk en er is maar een computer.
Ik vind het in ieder geval bijzonder leuk van jullie te horen hoe het in Nederland gaat!
De groeten van
Roeland
-
04 Oktober 2004 - 20:12
Sophie:
Ha die dappere reiziger,
Wanhoop niet! Ontberingen zijn goed voor de literatuur, dat blijkt maar weer. Over een paar weken versta je dankzij je gastgezin vast de kunst van het ongemerkt doorgaan voor doorgewinterde Braziliaan. Ik maak me wel echt zorgen om je organen dus wellicht is het verstandig om er ongezond uit te zien. Misschien moet je toch overwegen te gaan roken.
In ieder geval veel plezier met je nieuwe Familie. Is het te voorbarig om reeds noodratsoenen te gaan verzenden?
veel groeten,
Sophie -
04 Oktober 2004 - 21:26
Mieke:
Lieve Roeland,
Wat heerlijk om een eerste levensteken van je te krijgen. In gedachten waren we ook alsmaar onderweg met jou. Hoe de reis zou zijn, waar je zou zitten, enz. Spannend En wat ben ik blij je nu veilig in het gastgezin te weten. Pfff.
Wat je zo al even verteld, komt wel overeen met wat ik lees in jouw boekje over Brazilie!! Ongelooflijk wat een land. Ik hoop dat je nu even bij kan komen, dat de fam. aardig is en je op weg helpt...
Sterkte met alle moeilijke momenten we leven helemaal met je mee. enne.....je doet het toch allemaal maar!!
Hier alles prima, We kijken weer uit naar een volgend bericht. Met alle liefs. Miek. -
05 Oktober 2004 - 13:32
Nynke:
Hee
Wat ontzettend leuk om iets van je te horen!
Ik heb vrijdag veel aan je gedacht. lekker handig om je adres te vergeten maar gelukkig is dat ook weer goedgekomen. Fijn dat je eerste les is geweest dan gaat het nu met de taal ook allemaal beginnen en kun je je over een maand een beetje behelpen. Ik kijk al weer uit naar je volgende mail. Leuk dat we zo contact kunnen houden met elkaar, wel raar hoor jij in brazilië en wij hier! Liefs Nynke -
05 Oktober 2004 - 19:02
Jan-Willem:
Hé Roeland, goed om van je te horen. Dat je bij aankomst al in tranen was... dat belooft wat voor de komende maanden. Hier gebeurt weinig, maar niet getreurd, het noodlot kan ieder moment toeslaan. Overigens vandaag geportretteerd aan het IJ, eerst bij een plek die IJburg heet in Amsterdam en daarna op het bijbehorende strandje (Blijburg), waar een paar afgetafte hippybeachclubtenten een nucleaire winter aan het doorstaan waren. Voor jou tenminste het echte werk... alle goeds, JW -
06 Oktober 2004 - 01:16
Michiel:
Hee Roeland,
Je bent er! Goed om te horen. De omgeving is nu al intrigerend & intimiderend tegelijk; ik hoop dat het laatste snel zal afnemen. Gewoon een kwestie van wat zon pakken (ik weet dat je daar nogal goed in bent) en even een kaftje van de een of andere Baziliaanse bestseller om je Lonely Planet tapen.
Ik vind je stoer!
Groeten van Michiel -
06 Oktober 2004 - 01:19
Michiel:
P.S. Weet je al hoe je genoemd gaat worden daar?
Rulando?Rolandinho? Juan? -
08 Oktober 2004 - 11:32
Bloedbroeder Maarten:
kerel... waren je eerste indrukken ook gelijk je laatste?? -
09 Oktober 2004 - 15:28
Amely:
Al een week ben je weg, en tevergeefs probeer ik op mijn weg naar de Golf een glimp op te vangen van de buitenlander die in jou kamer bivakeert. Er spelen zich daar eveneens duistere praktijken af Roeland, Want hij houdt die lelijke gordijnen van jou stijf gesloten. Deze keer stinkt ie niet alleen... Kopje koffie zit er dus niet in. Heb ik weer.
Gelukkig heb jij daar al kennis gemaakt met bijzondere mensen waar je wellicht eens op de koffie kunt komen in ruil voor het een of ander.. Hopelijk vind je spoedig je draai daar tussen de eenogigen en besmette bedelaars. Fijn dat je ook eens kennis maakt met mijn doelgroep. Dat schept toch een band. Hebben we straks gezellig samen TBC of iets dergelijks.
Kun je je een beetje duidelijk maken tegenover je gastouders en andersom? Dat maakt het toh allemaal iets gemakkelijker lijkt me. Ik ben benieuwd naar je verdere belevingen. Ik stuur het wel door naar de WhatX voor de zich vervelende partyganger. Veel mooie momenten toegewenst en hopelijk kun je daar optimaal gaan genieten en veel levenswijsheid opdoen. Enjoy!
Kus -
17 Oktober 2004 - 13:37
Leentje:
Dag Roeland,
je avonturen doen me weer zin krijgen om mijn eigen latijns-amerikaanse droom echt waar te maken..De volgende keer dat we elkaar ergens zien moet je maar even bewijzen dat je de samba,salsa,... al onder de knie hebt. Ik verwacht niet anders met al die geduldige braziliaanse schonen die het je willen leren ;-)
Houd je goed en tot later!
Liefs, Leentje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
